در دین مبین اسلام، دریافت پول به ازای پرداخت بهره در صورتی که نوع مصرف آن پول مشخص نبوده و یا برای خرید دارایی و یا استفاده در کسب یک منفعت حلال به کار نرود، و نوع شراکت پرداخت کننده پول در عواید استفاده از آن دارایی و یا کسب و کار حلال مشخص و معین نباشد، کاری غیر شرعی بوده و بهره دریافتی آن ربا می باشد. انتشار اوراق قرضه که در کشورها و شرکتهای دنیا در حال انجام است به دلیل بیان شده از نظر فقه اسلامی اشکال دارد و سرمایه گذاری در آن صحیح نیست. لذا فقهای کشورهای اسلامی راه حلی برای این موضوع شناسایی کرده اند که عبارت است از انتشار اوراق قرضه اسلامی یا صکوک که بر مبنای یک دارایی یا یک منفعت مشخص منتشر می شود. کلمه صکوک جمع عربی شده کلمه چک در زبان انگلیسی می باشد، صکوک یک گواهی مالی اسلامی است، مشابه اوراق قرضه در بازارهای مالی کشورهای غربی، که با قوانین دینی اسلامی که معمولاً به عنوان شریعت شناخته می شود، مطابقت دارد. از آنجایی که ساختار سنتی اوراق قرضه با بهره ربوی غربی مجاز نیست، لذا در این نوع اوراق، صادرکننده صکوک اساساً به یک گروه سرمایهگذار گواهی میفروشد و سپس از عواید آن برای خرید دارایی های مورد نیاز کسب و کار خود استفاده میکند که گروه سرمایهگذار نیز مستقیماً در آن مالکیت جزئی دارد. ناشر اوراق صکوک نیز همچنین باید در قراردادی بازخرید اوراق قرضه مذکور در تاریخ آتی و به ارزش اسمی را تعهد نماید.
با ظهور اقتصاد اسلامی، صکوک از سال 2000 میلادی، زمانی که اولین اوراق مالی این چنینی در مالزی عرضه شد، بسیار محبوب گردید. بحرین هم در سال 2001 از این روش و انتشار این نوع از اوراق پیروی کرد.
امروزه صکوک توسط شرکت های اسلامی و سازمان های دولتی به طور یکسان در سراسر جهان استفاده شده و منتشر می شود و سهم فزاینده ای از بازار جهانی اوراق با درآمد ثابت را به خود اختصاص داده است.
قوانین اسلامی آنچه را که به عنوان بهره پول ناشی از انتشار بدهی در کشورهای غربی وجود دارد را به عنوان «ربا» می شناسد، که بر اساس قوانین اسلامی ممنوع است.
بنابراین، ابزارهای بدهی سنتی و غربی را نمی توان به عنوان ابزار سرمایه گذاری یا راه هایی برای افزایش سرمایه برای یک تجارت مورد استفاده قرار داد. برای دور زدن این موضوع، اوراق قرضه اسلامی تحت نام صکوک ایجاد شد تا بازده و جریانهای نقدی تامین مالی بدهی را به دارایی خاصی که خریداری میشود، پیوند دهد، و به طور موثر منافع آن دارایی را توزیع کند. این به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا با وجود ممنوعیت ذکر شده در ربا، بر اساس قوانین اسلامی از انتشار بدهی و همچنین از مزایای تامین مالی بدهی بهره مند شوند. با این حال، به دلیل ساختار صکوک، تامین مالی فقط برای داراییهای قابل شناسایی امکانپذیر است.
به عنوان مثال در اوایل دهه نود شمسی، شرکت هواپیمایی ماهان برای خرید 4 فروند هواپیما ایرباس اقدام به انتشار این نوع از اوراق نمود تا ضمن بهره مندی شرکت ماهان از دریافت هواپیماهای مذکور، سرمایه گذاران این اوراق نیز از سود و منافع ناشی از انتشار آن و کسب منفعت از اجاره دارایی های مذکور که همان هواپیماها بودند به شرکت ماهان بهره مند گردند.
امروزه هم در دنیا و هم در کشور ما ایران، انتشار این اوراق با استقبال فراوان روبه رو شده و شرکتهای زیادی حتی شرکتهای واقع در کشورهای غیر مسلمان نیز تمایل به انتشار این نوع از اوراق و جذب سرمایه گذاران مختلف از کشورهای مسلمان را دارند.
بنابراین، صکوک نشان دهنده سهم مجموع و تقسیم نشده مالکیت در یک دارایی مشهود است که به یک پروژه خاص یا یک فعالیت سرمایه گذاری خاص مربوط می شود. بنابراین، سرمایهگذاران در صکوک، دارای تعهدات بدهی ناشر اوراق قرضه نیستند، بلکه مالک بخشی از دارایی هستند که به آن سرمایهگذاری خاص مرتبط است. این بدان معناست که دارندگان صکوک (Sukuk)، برخلاف دارندگان اوراق قرضه (Bonds)، بخشی از درآمد حاصل از دارایی مربوطه را دریافت می کنند.
دارندگان صکوک (Sukuk)، برخلاف دارندگان اوراق قرضه (Bonds)، بخشی از درآمد حاصل از دارایی مربوطه را دریافت می کنند.
صکوک و اوراق قرضه ویژگی های مشابهی دارند، اما تفاوت های کلیدی مهمی نیز دارند:
در ایران برای انتشار اوراق قرضه اسلامی (صکوک)، ناشر اوراق با ارکان متعددی از جمله بانک سرمایه گذاری (شرکتهای تامین سرمایه)، مشاور عرضه، مدیر، متعهد پذیره نویسی، بازارگردان اوراق، ضامن اوراق، امین، حسابرس و …. عقد قرارداد می نماید، بازار سرمایه کشور از طریق شرکت سپرده گذاری مرکزی وجوه، شرکتی موقتی تحت عنوان شرکت واسط مالی (SPV) را برای اوراق مذکور تاسیس می کند که این شرکتهای SPV اقدام به انتشار اوراق، جمع آوری وجوه سرمایه گذاران و خرید دارایی ها و مواد اولیه و… برای ناشران اوراق و همچنین جمع آوری سودهای سرمایه گذاران از ناشرین می کنند. در پایان دوره تامین مالی، این شرکتهای واسط هستند که تسویه اوراق و جمع آوری آنها و پرداخت وجوه سرمایه گذاران به آنان را بر عهده دارند.
در دنیا و در کشور ما ایران، انواع مختلفی از اوراق صکوک اسلامی منتشر می شود که برخی از آنان عبارتند از:
اوراق اجاره، اوراق مرابحه، اوراق استصناع، اوراق منفعت، اوراق خرید دین، اوراق سلف موازی استاندارد، اوراق رهنی، اوراق قرض الحسنه، اوراق مضاربه، اوراق مزارعه، اوراق مشارکت و…
در این مدل از اوراق اسلامی، شرکتهای واسط مالی (SPV) که با انتشار اوراق به نیابت از بانی، مبالغی را جمع کرده اند، با مبالغ مذکور دارایی های مورد نیاز بانی یا شرکت مورد نظر را خریداری نموده و آن را به شرکت مذکور اجاره می دهند و در قبال دریافت اجاره بهای داریی، سود سرمایه گذاران در اوراق را پرداخت می نمایند.
صکوک مرابحه بر اساس قراردادهای مرابحه است، اوراق مذکور ابزارهایی هستند که معمولا برای تامین مالی نقدینگی، تامین سرمایه شرکتهای تجاری، تامین مواد اولیه کارخانجات و برخی دارایی ها صادر می شوند، این دارایی های مذکور در مالکیت دارندگان صکوک قرار می گیرد.
در این مدل از اوراق، سود سرمایه گذاران از محل سود حاصل از خرید نقد دارایی و فروش نسیه و بالاتر از قیمت خرید آن به بانی ایجاد و پرداخت می گردد.
صکوک استصناع مبتنی بر قراردادهای استصناع (سفارش ساخت) است، این اوراق ابزارهایی هستند که جهت ساخت و تکمیل کالای تولیدی استفاده می شود. در این نوع اوراق سود حاصله برای سرمایه گذاران، از تفاوت قیمت بین کالای نیمه ساخته و کالای ساخته شده و فروش مجدد کالا به بانی حاصل می شود. در این اوراق سرمایه گذاران مالک دارایی ها یا پروژه هایی هستند که ذیل این اوراق تعریف می شود. در حقیقت سرمایه گذاران در این نوع از اوراق هزینه ساخت کالای مورد نظر را پرداخت می کنند و شرکت واسط کالای ساخته شده را که در حقیقت مالک آن سرمایه گذاران هستند دریافت کرده و آن را مجددا به بانی می فروشد و سود سرمایه گذاران را از این محل تامین می کند. به عنوان مثال شرکتی که سازنده کشتی باری می باشد، جهت ساخت یک کشتی که هنوز ساخته نشده اقدام به انتشار اوراق می نماید، شرکت واسط مالی به نیابت از بانی اوراق و همچنین سرمایه گذاران، اوراق را منتشر و مبالغ را جمع آوری می کند، مبالغ جمع شده به مرور تحویل بانی اوراق یا همان سازنده کشتی می شود تا کشتی مذکور را بسازد، لازم به ذکر است که در این قرارداد و این اوراق مالک این کشتی سرمایه گذاران هستند، پس از ساخته شدن کشتی مذکور، تحویل شرکت واسط می گردد و سپس به طور معمول شرکت واسط کشتی مورد اشاره را به سازنده کشتی می فروشد که شامل هزینه ساخت و سود کشتی می شود، حال مبالغ جمع شده همراه با سود به سرمایه گذاران داده می شود و اوراق جمع می گردد.
در این نوع از اوراق سرمایه گذاران از منافع آینده یک دارایی یا یک خدمت در ازای سرمایه گذاری خود بهره مند می شوند، شرکتهای که اقدام به ساخت اتوبان یا هتل و یا دارایی هایی که در آینده منفعت ایجاد می کنند، این نوع از اوراق را منتشر می کنند و منابع لازم را برای ساخت پروژه ها یا دارایی های خود بدست می آورند.
گاهی برخی از شرکتها که فروش های اقساط یا اجاره به شرط تملیک یا برخی طلبهای دیگر البته غیر از اوراق سلف داشته اند، دارای حسابهای دریافتنی زیادی هستند که مانع از دسترسی آنان به پول نقد می شود، لذا این شرکتها با عقد قراردادی با شرکتهای واسط، این حسابها یا دین های خود را به شرکتهای واسط که نماینده سرمایه گذاران می باشند، می فروشند و پول نقدی که به واسطه انتشار اوراق از سرمایه گذران جمع شده را دریافت می کنند، حال شرکتهای واسط حسابهای مذکور و دین های مورد اشاره را به مرور از بدهکاران شرکت وصول می کنند و سود و اصل سرمایه گذاران را پرداخت می کنند. سود حاصله از تفاوت بین خرید دین و وصول طلبها ایجاد می گردد.
سلف به معنای پیش فروش و موازی به این معنی است که در شریعت اسلام هنگامی که عقد سلف بین دو نفر برقرار شد، در زمان سررسید، کالای مذکور نمی تواند به شخص دیگری داده شود، اما برای اینکه این اوراق قابلیت فروش به شخص ثالث را در بازار ثانویه پیدا کند، قرارداد این اوراق به صورت موازی قابلیت نقل و انتقال به غیر پیدا می کند و لذا امکان معامله در بازار ثانویه را خواهد داشت، همچنین کلمه استاندارد به معنای این است که کالای مورد نظر از نظر قوانین و مقررات بازار سرمایه و همچنین اسلام استاندارد و تعریف شده هستند، لذا بر این اساس مثلا کالاهایی مانند مسکرات قابلیت عقد قرارداد را نخواهند داشت.
در این نوع از اوراق، شرکتی که قصد تولید کالایی را داشته امام پول کافی برای تولید ندارد و نیاز به منابع مالی دارد، قراردادی را در قالب این اوراق می بندد و در قرارداد مذکور نوع کالا، مشخصات و زمان تحویل کالا را قید می کند و لذا پس از این زمان مدنظر، سرمایه گذار قادر خواهد بود که کالای مذکور را در زمان سررسید دریافت دارد، و یا قرارداد مذکور را قبل از سررسید در بازار ثانویه به فروش رساند، قرارداد های سلف یک اطمینان خاطری را برای طرفین خریدار و فروشنده کالا ایجاد می کنند که در زمان سررسید، قیمت کالا هرچه که باشد، آنها با قیمت مشخص در قرارداد اقدام به مبادله کالا می نمایند.
این اوراق شبیه اوراق خرید دین هستند، به این شکل که معمولا شرکتهای مالی مانند لیزینگ ها از این اوراق استفاده می کنند و مطالبات لیزینگی خود را از افرادی که دارایی هایی را به آنان به صورت اقساط و لیزینگ واگذار کرده اند را به شرکت واسط مالی به تنزیل می فروشند و منابع جدیدی را که واسط مالی (SPV) با انتشار اوراق و فروش آن به سرمایه گذران جمع آوری نموده را برای خرید دارایی ها جذب می کنند، حال شرکت واسط مالی از محل دریافت اقساط از موجران شرکت لیزینگ، اقدام به پرداخت سود و اصل مبالغ سرمایه گذران می نماید.
یکی از انواع اوراق صکوک اسلامی، اوراق صکوک قرض الحسنه است که به منظور جذب منابع مالی از بازار سرمایه صادر میشود. در این نوع اوراق صکوک، شرکت یا دولتی که اوراق را صادر میکند، از طریق این اوراق از سرمایهگذاران مبلغی را به عنوان قرض الحسنه دریافت میکند، قرض الحسنه به معنای قرضی است که به صورت رایگان و بدون پرداخت بهره به شخص دریافت کننده قرض اعطا میشود. در اوراق صکوک قرض الحسنه، سرمایهگذاران به عنوان دارندگان این اوراق، بدون دریافت بهره، به شرکت یا دولتی که این اوراق را صادر کردهاند، قرض میدهند. سپس شرکت یا دولت این مبالغ قرض الحسنه را به پروژهای که برای آن این مبلغ جمعآوری شده است که معمولا این پروژه عام المنفعه بوده و یا کمک به اقشار نیازمند است، اختصاص میدهد و پس از پایان پروژه، مبلغ قرض الحسنه به سرمایهگذاران عودت داده می شود.
این اوراق معمولا توسط شرکتهایی که اقدام به تجارت می نمایند منتشر می شود، در فقه تشیع بر خلاق فقه تسنن، مبالغ این اوراق فقط باید در تجارت مصرف گردد و استفاده از آن در سایر موارد غیر شرعی است. مبالغ مدنظر از طریق انتشار اوراق مذکور توسط واسط مالی جمع آوری شده و به شرکت تجاری داده می شود و در نهایت اینکه سرمایه گذاران این اوراق سود و اصل سرمایه خود را از فعالیت تجاری مورد نظر دریافت می نمایند.
اوراق مزارعه:
بانی اوراق با انتشار اوراق مزارعه از طریق واسط مالی، منابع لازم را برای خرید زمین های کشاورزی جمع آوری نموده و زمین های مذکور را برای کار کشاورزی به کشاورزان واگذار کرده تا به کشت و کار بپردازند و در نهایت همه طرف ها اعم از کشاورزان، مالک زمین (بانی اوراق) و سرمایه گذاران اوراق مذکور از سود آن بهره مند گردند.
بانی اوراق با انتشار اوراق مساقات از طریق واسط مالی، منابع لازم را برای خرید باغ های میوه و مثمر را جمع آوری نموده و باغ های مذکور را برای کار کشاورزی و تولید میوه و محصولات باغی به کشاورزان واگذار کرده تا به کشت و کار بپردازند و در نهایت همه طرف ها اعم از کشاورزان، مالک زمین (بانی اوراق) و سرمایه گذاران اوراق مذکور از سود آن بهره مند گردند.
اوراق مشارکت اوراقی است که در آن سرمایه گذار با شرکت یا دولتی که اوراق را صادر میکند، به صورت مشترک در سود و زیان یک پروژه شرکت میکند. در واقع، با خرید این اوراق، سرمایهگذار به عنوان یکی از شرکای پروژه درآمدی را از آن پروژه کسب میکند.
در این نوع اوراق ، شرکت یا دولتی که اوراق را صادر میکند، به منظور تأمین منابع مالی برای پروژهای که قصد اجرای آن را دارد، اقدام به صدور اوراق مشارکت میکند. سرمایهگذارانی که این اوراق را خریداری میکنند، به عنوان شرکای پروژه، درآمدی از سود و زیان پروژه کسب میکنند. تا زمان سررسید اوراق، هر تغییر قیمتی که در دارایی مذکور رخ دهد، این تغییر متوجه مالک اوراق مشارکت نیز خواهد بود. این اوراق به مدت مشخص و به قیمت معلوم منتشر می گردد و معمولا در سررسیدهای مشخص مانند ماهانه یا چند ماه یکبار سود پروژه به حساب مالک اوراق واریز می گردد.
سرمایهگذاران براساس سطح ریسکپذیری خود به دنبال شناخت فرصتهای سرمایهگذاری سودآورند و بازار سرمایه بهعنوان یکی از بازارهای جذاب، پویا و متنوع میتواند پاسخگوی نیاز سرمایهگذاران از قشرهای مختلف باشد.