یکی از مهمترین نسبت های مالی در شرکتها، شناسایی میزان و مقدار شتاب و سرعت کسب و کارها و شرکت هاست، این موضوع از این نظر اهمیت دارد که شناسایی عنصر سرعت کسب و کار ، می تواند بر برنامه ریزی های شرکت تاثیر گذاشته و برنامه های بهینه ای برای فروش و سود آوری و استفاده بهینه از دارایی ها در شرکت به کار برد، شرکت هایی که حاشیه سود یا مارجین آنها حتی کوچک باشد، می توانند با تمرکز بر سرعت خودشان، تاثیر کمبود مارجین را جبران و بازدهی شرکت را بدین صورت افزایش دهند، نسبتی که در مدیریت مالی شرکتها، بوسیله آن سرعت و شتاب کسب و کار ها را می سنجند، همان نسبت گردش دارایی ها می باشد که عبارت است از تناسب بین میزان فروش شرکت در یک دوره مالی با متوسط دارایی های به کار گرفته شده در همان دوره، بر این اساس هر قدر میزان فروش شرکت ها نسبت به دارایی های شرکت بیشتر باشد، در حقیقت از دارایی ها به نحو بهتری استفاده شده است، مزیت اصلی در این است که کسب و کارها تلاش نمایند تا از دارایی های کمتر، فروش های بیشتری را بسازند، این می تواند به حاشیه سود شرکت ضریب داده و در نهایت میزان بازدهی دارایی های کسب و کار را افزایش دهد. بهترین حالت برای بنگاه های اقتصادی در دنیا این است که علاوه بر داشتن حاشیه سود خالص یا مارجین بالا بتوانند این مارجین را هم با سرعت بالایی به گردش در بیاوند.
