عنوان یک
نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام برای ارزیابی اهرم مالی یک شرکت استفاده می‌شود و با تقسیم کل بدهی‌های یک شرکت بر حقوق صاحبان سهام آن محاسبه می‌شود. نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام یک معیار مهم است که در امور مالی شرکت‌ها استفاده می‌شود. این معیار درجه‌ای است که یک شرکت تا چه اندازه عملیات خود را از طریق بدهی در مقابل وجوه دارای مالکیت کامل تأمین مالی می‌کند. به طور خاص، توانایی حقوق صاحبان سهام را برای پوشش تمام بدهی‌های معوق در صورت رکود تجاری منعکس می‌کند.
از آنجایی که صنعت خودرو سرمایه بر است، یک معیار مهم برای ارزیابی شرکتهای خودرو، نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام است که سلامت مالی کلی شرکت را اندازه‌گیری می‌کند و توانایی آن را در انجام تعهدات مالی خود نشان می‌دهد. افزایش میزان این نسبت نشان می‌دهد که یک شرکت به طور فزاینده‌ای توسط اعتباردهندگان به جای سرمایه خود تامین مالی می‌شود. بنابراین، هم سرمایه گذاران و هم وام دهندگان بالقوه ترجیح می‌دهند نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام کمتری را مشاهده کنند. نسبت برابر 1 نشان دهنده شرکتی است که دارایی‌ها و بدهی‌های آن برابر است. با این حال، مقایسه این نسبت با شرکت‌هایی در همان صنعت بسیار مهم است، زیرا صنایع مختلف نیازمندی‌های بدهی متفاوتی دارند. متوسط این نسبت معمولاً برای شرکتهای بزرگتر و به‌ویژه برای صنایع سرمایه‌برتر مانند صنعت خودرو بالاتر است.
همانطور که در نمودار مشاهده می‌شود، در سال 2020 شرکت خودروسازی فورد دارای بیشترین میزان نسبت بدهی به حقوق صاحیان سهام است، که نشان از وجود اهرم و ریسک بالا در شرکت است. همچنین شرکتهای جنرال موتور و دایملر نیز از نظر اهرم مالی و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام دارای اعداد بالایی هستند.
